بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر آگاهی بر پردازش هیجان در پرستاران مضطرب

مقدمه: اضطراب از جمله اختلالات روانی است که امروزه به صورت گسترده ای در تمامی اجزای زندگی افراد وجود دارد. شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، یکی از درمان های شناختی رفتاری نسل سوم در زمینه درمان اختلالات اضطرابی است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر آگاهی بر پردازش هیجان در پرستاران مضطرب بود. روش کار: این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان پرستاران دارای اضطراب شهر اردبیل در سال 1392 انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروههای آزمایش با مداخله (شناخت درمانی مبتنی بر آگاهی) و گروه کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب حالت- صفت اسپیلبرگر، پرسشنامه آگاهی و مقیاس پردازش هیجان استفاده شد. داده های پژوهش با نرم افزار spss v. 16 تجزیه و تحلیل شد. از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری برای مقایسه گروهها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات اضطراب و پردازش هیجان در گروه آزمایش به طور معناداری نسبت به گروه کنترل در پرستاران کاهش یافت (01/0 > p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر آگاهی بر اضطراب و پردازش هیجان در پرستاران موثر بوده است. لذا نقش آموزش شناخت درمانی مبتنی برآگاهی جهت بهبود اضطراب و پردازش هیجان در پرستاران باید مد نظر قرار گیرد.